Archif Tag: Cynog Dafis

Pantycelyn a’n picil ni heddiw

Galw am ddiwygio Cristnogaeth er mwyn ei gwneud yn berthnasol ar gyfer yr 21ain ganrif

Mae llai a llai o Gymry yn datgan eu bod nhw’n grefyddol erbyn heddiw, a llai fyth yn mynychu addoldy yn rheolaidd. Gwelir nifer fawr o gapeli’n cau ac yn troi’n adfeilion neu’n cael eu troi yn ail gartrefi ledled y wlad. Oes yna le i Gristnogaeth yn ein bywydau yn yr 21ain ganrif?

Yr wythnos hon cyhoeddir cyfrol fach sy’n ceisio ateb y cwestiwn yma, gan bwysleisio hefyd werthoedd Cristnogaeth a’r ffaith eu bod mor angenrheidiol heddiw ag erioed. Mae Pantycelyn a’n picil ni heddiw gan Cynog Dafis (Y Lolfa, £4.99) wedi’i ysgrifennu ar ffurf llythyr ac yn gobeithio ysgogi diddordeb o’r newydd yng ngwaith Williams Pantycelyn, gan agor deialog â’r genhedlaeth ifanc ynghylch ailddiffinio Cristnogaeth.

Meddai’r awdur, Cynog Dafis:

Ers blynyddoedd mae rhyw awydd wedi bod arnaf i ysgrifennu rhywbeth am Williams Pantycelyn. Yn sgil amgylchiadau arbennig fy magwraeth, yn fab i bregethwr, a’r dylanwad mawr gafodd byd y capel ar fy mhrofiadau ffurfiannol, mae Williams Pantycelyn wedi tyfu i fod yn dipyn o obsesiwn personol gen i. Dros y blynyddoedd rwyf wedi peidio â derbyn bodolaeth Duw goruwchnaturiol ond rwyf wedi para i lynu wrth Gristnogaeth ac yn dal i gredu yn ei gwerth yn ein hoes ni. Mae angen i ni gofio effaith ddofn a phellgyrhaeddol Pantycelyn a’i bethau ac, yn fy marn i, mae gan Bantycelyn rywbeth o bwys i’w ddweud wrthon ni heddiw.

Roedd William Williams, Pantycelyn, yn ffigwr blaenllaw a blaengar ym mudiad y Diwygiad Methodistaidd yn y 18fed ganrif. Wrth astudio i fod yn ddoctor, newidiodd llwybr ei fywyd ar ôl iddo glywed Howell Harries yn pregethu yn Nhalgarth. Ac aeth ymlaen i fod yn bregethwr, yn llenor ac yn brif emynydd Cymru.

Mae Pantycelyn a’n picil ni heddiw yn archwilio credoau Pantycelyn a Richard Price, cyd-efrydydd i Bantycelyn yn Nhalgarth, athronydd moesegol, gweinidog Anghydffurfiol, mathemategydd, diwygiwr gwleidyddol ymysg pethau eraill, a fu’n weithgar yn y 18fed ganrif. Trwy archwilio gwaith y ddau ffigwr ac wrth ystyried picil y ddynoliaeth heddiw, mae Cynog Dafis yn cynnig bod angen ailddiffinio Cristongaeth, gan awgrymu y bydd angen moeseg newydd wedi’i ‘seilio ar ddwysbarch at fyd natur’.

Mae’n edrych yn debyg bod yr union Gynnydd sydd wedi gweddnewid ein bywydau (ond nid pawb ohonon ni), wedi’n tywys ar lwybr seithug ac yn awr yn cyrraedd impasse. Fe ddyblodd poblogaeth y byd yn ystod fy oes i, ac mae gofynion y boblogaeth o ran nwyddau, bwydydd, cartrefi, gofod, a moethau hefyd wedi cynyddu ar garlam. Mae yna argyfwng ym mherthynas ecsbloetiadol dynoliaeth a gweddill y byd sy’n bygwth ein hawddfyd, os nad ein goroesiad, ni fel rhywogaeth.

Gan gloi, mae Cynog Dafis eto’n troi at dylanwad Pantycelyn:

Rhaid i ni sylweddoli bod angen mwy o ostyngeiddrwydd a diolchgarwch am yr hyn sydd ganddom ac mai rhodd yw popeth sy’n eiddo i ni. Trwy ras yr ydyn-ni’n cael y fraint o gael byw. Gall Cristnogaeth feithrin y ffordd yma o weld y byd a byw ynddo. Mae angen i ni ailddysgu rhyfeddu at amrywioldeb natur, fel y gwnaeth Pantycelyn. Ac fel y gwnaeth Pantycelyn, bydd codi’n golygon tua’r nefoedd, tua phellterau’r cosmos, yn peri ni, yng ngeiriau un o’i gymrodyr, “synnu fyth ar synnu” wrth syllu ar yr eangderau a cheisio dirnad y dirgelwch eithaf sy’r tu hwnt iddynt. Trwy ddefodau megis ymdawelu, gweddïo, cyd-ganu, rhannu bara a gwin y mae Cristnogaeth yn meithrin yr agwedd meddwl yna. Dichon y byddai addasu ac ychwanegu at y defodau cyfarwydd hynny yn pwysleisio pa mor berthnasol ydyn nhw i anghenion ein cyfnod ni.

Mab i weinidog yn Eglwys Bresbyteraidd Cymru yw’r awdur, wedi’i fagu yn Aberaeron a Chwm Nedd. Graddiodd yn y Saesneg yng Ngholeg y Brifysgol, Aberystwyth, a bu’n athro Saseneg ym Mhontardawe, Castellnewydd Emlyn, Aberaeron a Llandysul, cyn cael ei ethol yn Aelod Seneddol (1992–2000) ac yn Aelod Cynulliad (1999–2003). Cafodd radd MAdd yn Aberystwyth yn 1978 ac mae’n gymrawd Prifysgol Aberystwyth a Phrifysgol Cymru, y Drindod Dewi Sant.

Mae Pantycelyn a’n picil ni heddiw gan Cynog Dafis ar gael nawr yn eich siop Gymraeg leol neu ar www.gwales.com am £4.99

 

Efengyliaeth o’r newydd

Efengyliaeth o’r Newydd?

Cafwyd cryn sylw rai misoedd yn ôl i ganlyniadau ymchwil am agweddau at grefydd. Yn fras, y casgliad oedd bod dros hanner y boblogaeth yn dweud nad ydyn nhw’n arddel unrhyw grefydd a bod mwy o bobl yn rhoi eu ffydd mewn gwyddonwyr prifysgolion nag arweinwyr crefydd.

Sut ddylai cefnogwyr Cristnogaeth 21, crefyddwyr rhesymol a goleuedig un ac oll, ymateb i beth fel hyn, heblaw ochneidio a nodi nad oedd y casgliadau yn eu synnu o gwbl?

Man cychwyn hyn o sylwadau yw ail gymal y casgliadau: bod mwyafrif y boblogaeth yn rhoi eu ffydd mewn gwyddonwyr prifysgolion yn hytrach nag arweinwyr crefydd.

‘Ffydd’ ynghylch beth yw’r cwestiwn. Os mai ei ystyr yw ymddiriedaeth yn y gallu i esbonio byd natur – creu’r bydysawd a’r deddfau sy’n rheoli ei weithrediad, tarddiad ac esblygiad bywyd, ein cyfansoddiad genetegol a ffisegol ni, homo sapiens, ffenomenâu megis newid yn yr hinsawdd a dulliau ymarferol o’i gyfyngu, a rhoi rhai enghreifftiau – does bosibl na ddylen ni groesawu casgliadau’r ymchwil yn ddiamwys.

Un o ogoniannau hanes dynoliaeth yw’r ffordd yr ydyn ni, yn enwedig dros y pedair canrif ddiwethaf, wedi dod yn gynyddol i ddeall dirgelion byd natur, drwy astudio’r dystiolaeth, ei dadansoddi’n ddiduedd, datblygu theorïau a’u profi. Dyma’r dull empiraidd o ddeall, a diolch amdano.

Nawr ’te, un o dueddiadau mwyaf pryderus ein hoes ni yw’r adwaith yn erbyn parchu’r dystiolaeth wyddonol. Adwaith yn erbyn y sioc o sylweddoli mai canlyniad esblygiad biolegol yn hytrach na chreadigaeth unwaith-ac-am-byth Bod goruwchnaturiol daionus yw Dyn – dyna yw ffwndamentaliaeth grefyddol. Does ryfedd bod gwyddonwyr fel Richard Dawkins wedi’u cynddeiriogi ac wedi lachio allan, weithiau’n anghymedrol ac yn anwahaniaethol, yn erbyn ffug esboniadau megis Dylunio Deallus.

Mewn gwirionedd, yr hyn ddylai fod yn ofid i ddarllenwyr Agora yw bod cynifer yn dal i ffafrio esboniadau diwinyddol ar draul rhai gwyddonol. Mae carfanau crefyddol niferus a dylanwadol i’w cael sy’n gwadu’r dystiolaeth am newid yr hinsawdd, neu ddadlau mai barn Duw am bechod Dyn ydyw, neu weithiau mai mater i’r Bod Mawr yw ymyrryd i achub dynoliaeth, neu beidio, yn ôl ei ddoethineb.

Felly, rhaid ymwrthod â ffwndamentaliaeth, ac yn wir rhaid ei chollfarnu. Ond beth am Gristnogaeth gymedrol, ganol-y-ffordd – yr union fath sy ar hyn o bryd yn colli tir rhwng efengyliaeth ffwndamentalaidd ar y naill law a’r byd-olwg cyfangwbl wyddonol ar y llaw arall?

Ei phroblem hi, yn fy marn i, yw ei bod yn amwys ac yn aneglur. Wedi gwrthod llythrenoliaeth a ffwndamentaliaeth, mae’n dal i siarad mewn termau cyn-wyddonol, yn dal i awgrymu y gall diwinyddiaeth rywsut gwblhau’r darlun gwyddonol drwy ychwanegu’r syniad o bwrpas ac ymyriad goruwchnaturiol yn y bydysawd ac ym myd natur. Mewn geiriau eraill, mae gweddillion yr hen ddadl dreuliedig rhwng Crefydd a Gwyddoniaeth yn parhau.

Awn ni ddim ymhell, yn fy marn i, heb i ni adael y ddadl seithug yna o’n hôl unwaith ac am byth.

Gwyddoniaeth (gair arall am Wybodaeth) biau esbonio. Mae gwaith Crefydd yn wahanol, ac yn ddeublyg: ein helpu i ddygymod â’n cyflwr a’n tynged, yn wir i lawenhau ynddynt; ac i feithrin moeseg a all ein galluogi i fyw mewn cytgord â’n cyd-ddyn ac (fel rydyn ni’n sylweddoli’n gynyddol y dyddiau hyn) â gweddill y byd naturiol yr ydyn ni’n rhan annatod ohono.

Heb barch i Wyddoniaeth, gwae ni. A heb ymroi i’r ffordd grefyddol o weld y byd, heb fynd ati drwy ddefod i feithrin rhyfeddod, parchedigaeth, gostyngeiddrwydd, cydymdeimlad a chariad, gwae ni hefyd.

Rwyf i, beth bynnag, mor siŵr ag y galla i fod o unrhyw beth fod dysgeidiaeth Iesu a’r weledigaeth Gristnogol mor berthnasol heddiw ag y buon nhw erioed. Yn wir, gall fod yr angen amdanynt, a ninnau yng nghanol argyfwng amlweddog go ddifrifol, yn fwy taer nag erioed. Cymharwch wir werthoedd Cristnogaeth â’r rhai sy’n tra-arglwyddiaethu yn niwylliant y Gorllewin heddiw, ac mae’r cyferbyniad i’w weld yn glir. Dyma ymdrech i wneud hynny ar ffurf tabl amrwd:

Yr Efengyl Gristnogol

Ideoleg Cyfalafiaeth Brynwriaethol

Gofal dros eraill

Symlrwydd buchedd

Rhannu

Cydweithio er lles y lliaws

Cyfiawnder

Cydymdeimlad

Gostyngeiddrwydd

Onestrwydd

Diddigrwydd

Tangnefedd/Heddwch

Cymodi

Goddefgarwch

Gofalu am yr hunan

Gloddesta

Bachu

Cystadlu dilyffethair

Buddugoliaeth y trechaf

Ecsbloetio

Hunan-arddangos

Ffugio

Elw

Milwriaeth

Bygwth

Gorfodi

 

Er mwyn harneisio’r weledigaeth Gristnogol, mae angen ei disgrifio, a’i disgrifio o’r newydd. O wneud hynny, a allai hi esgor ar fath newydd o efengyliaeth?

Cynog Dafis
01.09.19