Geiriau’r Gatalones

Geiriau’r Gatalones

Bydd amryw ohonoch wedi clywed am y Chwaer Teresa Forcades, y lleian o Gatalonia sydd wedi syfrdanu pobl wrth fod yn ffeminydd, yn genedlaetholwraig a diwinydd diflewyn-ar-dafod. Yn y cyfieithiad Saesneg o’i llyfr Faith and Freedom mae hi’n dyfynnu beth ddwedodd hi yn 2010 pan ofynnwyd iddi beth oedd ei chredo.

Faith and Freedom, Teresa Forcades

Rwy’n credu, uwchlaw pobpeth, mewn maddeuant. Rwy’n credu bod mesur ein gallu i faddau yn datguddio’r gwirionedd noeth am fesur ein gallu i garu. Caf fy synnu’n aml wrth gwrdd â’r gallu hwn mewn pobl nad ydw i’n eu hedmygu’n arbennig, ac yn gweld ei absenoldeb mewn pobl eraill rwy’n eu caru’n annwyl. Mwy nag unwaith rwy wedi cwrdd â chryn anhawster i faddau ac wedi cael profiad o’r wyrth o dderbyn maddeuant. Mae’n debyg i gael eich haileni. Cael eich geni o gariad. Dywed yr efengyl wrthym fod y bechadures wedi dangos cariad mawr am fod cymaint wedi ei faddau iddi. (Luc 7:47) Mae’n ein rhybuddio hefyd y gall person y maddeuwyd llawer iddo drin pobl eraill yn grintach a didrugaredd (Mathew 18:23–35).

A dyma ail ran fy nghredo. Rwy’n credu mewn rhyddid; rwy’n credu mewn torri’r gadwyn achos ac effaith am fod hynny’n peri agor y byd i farddoniaeth; mae hefyd yn agor y posibilrwydd o anghyfiawnder damweiniol. Credaf mai maddau yw’r weithred fwyaf o ryddid. Mae’n golygu y gellir maddau popeth, ond na ellir gorfodi neb i faddau. Allwch chi ddim gorfodi maddeuant a fedrwch chi ddim rhag-weld beth fydd ei ganlyniad. Gall y wraig sy’n maddau i’w gŵr am ei cham-drin benderfynu hyd yn oed wrth faddau na allan nhw fyw gyda’i gilydd eto. Duw yn unig all farnu beth yw dilysrwydd a maint gweithred o faddau. Mae maddau yn weithred tra rhesymol am ei fod yn cydnabod bod rhywbeth amgen na pheiriant yn rheoli’r byd. Mae maddau yn weithred sy’n ein galluogi i greu, fel Duw – gweithred sy’n caniatáu i ni ddechrau o’r newydd eto, saith gwaith saith deg (Mathew 18:22)

Enid Morgan