Y Duw ddaw atom mewn dieithrwch

Mi welaf wraig a’i gwedd yn llwm a llwyd

Yn dod yn llwfr drwy ddrysau y banc bwyd,

Ei phartner gyda’i phlentyn ar y stryd,

Mae’n ysu am gael ffoi rhag barn y byd.

         A hon yw’r Duw ddaw atom mewn dieithrwch,

         Y Duw na welsom ni mohoni ’rioed,

         Y Duw a ddaw i darfu ar ein heddwch

         Wrth ddeisyf am ein cariad yn ddi-oed.

Ac mewn sach gysgu laith yng nghyntedd drws

Y gorwedd merch – mor ysgafn yw ei chwsg,

Mae’n deffro o glywed sgrech a rheg gerllaw,

Ond gyda’i llygaid oer mae’n cuddio’i braw.

         A hon yw’r Duw ddaw atom…

Rhoed inni’r ddawn i ’nabod yn ein hoes

Y rhai sy’n cario pwysau trwm eu croes,

Gan estyn iddynt gariad rhad mewn ffydd

Y profant obaith byw eu ‘trydydd dydd’.

       A dyma’r Duw ddaw atom….