Ble bynnag y mae cariad, yno y mae Duw …  Rocet Arwel

Arwel Rocet Jones

Lleisiau’n trampio i mewn i’r tawelwch
Yn chwalu cadeiriau rhydd
Mewn gofod gwyn
A fu’n gorau uniongred.


Sgrin
Yn hoelio
Sylw
Ac arni lwybr o nodau
Fel cerrig
I gamu
Dros afon.


Taro nodyn,
Taro troed
Ar y garreg gyntaf
Yn betrus,
Sigledig,
I’r nesaf,
Cyn codi pen a chanu.
Pawb â’i lais a’i gân,
Yn gras, yn swil, yn betrus
Yn mentro’r nodau mân.
Nes cydio yn ei gilydd
Y naill i’r llall yn dyst,
A phedwar llais yn enfys
Mor felys ar y glust,
Yn plethu yn gynghanedd
Gyntefig, lonydd, ddofn,
Yn llifo gyda’i gilydd
Dros greigiau llithrig, ofn ...


Nes cyrraedd rhyw fan tenau ...

Yn lluwch o dawelwch ...

Yn ysgafn ...

Yn drwm ...

Yn dawel ...

Dawel ...

Dawel ...

Nes daeth sŵn


A geiriau’r byd
O bell
A’u sodlau’n trampio trwy’r tawelwch,
Yn rhygnu cadair flêr ar lawr
A gollwng y gynulleidfa’n
Rhydd
Drachefn.