Gweddi cyn darlith

Gweddi cyn darlith

 Arglwydd, dyma ni.
Ein pennau’n llawn gwybodaeth,
Yn tybio’n bod ni’n gwybod amdanom ni’n hunain,
Yn ymhonni gwybod amdanat Ti.

Cofleidiwn ein credoau a’n hargyhoeddiadau
Amdanat.
Rydyn ni’n byw orau y medrwn ni
gan dy gadw Di led braich,
draw oddi wrth ein duwioldebau bach,
Ein mân ddefodau,
Ein hathrawiaethau,
Ein moesau a’n hideoleg
A’n rhagfarnau cuddiedig.
Ond mae ofn arnom ni, ofn cywilydd, ofn ein dicter,ofn ein bod wedi adeiladu tŷ ar dywod,

Ond dyma Ti eto.
Ti sy’n galw, yn dysgu, yn cywiro,

Allwn ni ddim dy gadw Di led braich am byth.
Dy bresenoldeb Di – y tu hwnt, yr Arall-arall,
yr Ydwyf tragwyddol
Yn ein galw i dyfu, i newid, i ddisgwyl y newydd
Ac i fentro.

Bregus ydyn ni, bregus o ran corff a chrebwyll.
Trwy dy Ysbryd Glân rho i ni
ddyhead am d’adnabod yn well,
ac i’th adlewyrchu ar y cilcyn yma o’th ddaear,
Yn enw Iesu. Amen.